بهینه سازی سیکل ترکیبی توان و تبرید با مبردهای متفاوت توسط روش اگزرژی

در این پژوهش سیکل مرکب از سیکل توان رنکین و سیکل سرمایش جذبی مورد مطالعه قرار می گیرد که بوسیله مخلوط دوگانه آب-آمونیاک به عنوان سیال عامل کار می کند هر دوی توان و تبرید را به طور همزمان و فقط با استفاده از یک منبع حرارتی تولید می کند. در این مطالعه تحلیل پارامتری برای ارزیابی اثرات پارامترهای ترمودینامیکی بر عملکرد سیکل ترکیبی اتخاذ شده است. نتایج حاصل نشان می دهد که دمای منبع حرارتی، دمای محیط، دمای تبرید، فشار ورودی توربین، دمای ورودی توربین و غلظت آمونیاک محلول پایه اثرات عمده ای بر توان خروجی خالص، تبرید خروجی و بازدهی اگزرژی دارند. برای دستیابی به حداکثر بازدهی اگزرژی و حداکثر بازدهی گرمایی، بهینه سازی سیکل با الگوریتم ژنتیک انجام شده و مقادیر آنها به ترتیب92/22% و12/43% می باشند.